vrijheid

Woon-achtig

Vier vloggers, waaronder ik, over andere manieren van wonen. Bijvoorbeeld als je geen eigen huis kunt vinden. Bij mij is dat niet het de reden van het huisoppassen geweest, maar hee: ik laat graag zien hoe ik woon!

Gemaakt door Manon Hessels en Nynke Vermaat, voor de VPRO.

Onderweg met alleen een koffer

Op een frisse lenteochtend wandel ik met mijn rode koffer ter grootte van de gemiddelde handbagage, in een voor mij nog onbekende stad in Nederland. Onderweg naar mijn nieuwe huis. Twee weken geleden heb ik de sleutel gekregen van de plek die ik hier ga bewonen.

Tijdelijk, totdat de huiseigenaren weer terugkomen van vakantie. In hun vakantieperiode pas ik op de kat, de planten en de post. Kleding, verzorgingsproducten, wat etenswaren en mijn laptop neem ik met me mee, verder is alles wat ik nodig heb in het oppashuis aanwezig. Zo woon ik elke drie tot vier weken op een andere plek. Klinkt dat onzeker en stressvol? Voor mij niet, maar om dat te verduidelijken zal ik eerst vertellen hoe deze levensstijl is ontstaan.

Twee jaar eerder…

Ruim twee jaar geleden stond ik met dezelfde rode koffer bij mijn zusje en haar man op de stoep. Voordat ik aanbelde flitste er door mijn hoofd: daar sta ik dan. Ik ben 29 jaar. Ik heb geen baan, geen spaargeld, geen huis en geen ‘doel’. Eerlijk is eerlijk, ik was nog een van de twee bezitters van een koophuis, maar aangezien ik die ochtend mijn relatie had verbroken, wilde ik niet meer in dat huis wonen. Ik had geen idee wat de toekomst zou brengen. Wat was ik opgelucht en dankbaar dat ik bij mijn zusje terecht kon.

Ongemerkt was ik de laatste tijd steeds meer van mijn pad afgedwaald. Ik was afgesloten van mijn gevoel en de lichtjes in mijn ogen waren gedoofd. Zo kon het leven toch niet bedoeld zijn? Ik koos ervoor om mijn hart te volgen en ging na tien jaar samenzijn weg bij mijn vriend. Ik had behoefte aan avontuur, in plaats van week in, week uit dezelfde routines te volgen en mezelf een enorme prestatiedruk op te leggen. Avontuur kreeg ik, want aangezien mijn zusje zwanger was, was duidelijk dat ik niet lang bij haar en haar man kon blijven wonen.

Ik had natuurlijk snel een baan en huis kunnen zoeken, maar in plaats daarvan gaf ik mezelf de ruimte om uit te vinden waar ik werkelijk behoefte aan had. Het idee om op huizen en huisdieren te passen gaf me zowel financiële als fysieke ruimte en het duurde niet lang voordat de eerste vakantiegangers zich meldden. Ondertussen heb ik 26 oppashuizen bewoond en doe ik het niet meer uit noodzaak, maar omdat het me ultieme vrijheid geeft.

De koffer is mijn trouwe reisgezel

Januari 2018. Ik stap het vliegtuig uit en sta op Thaise bodem, in Bangkok. Op mijn bagage wachten hoeft niet, want ik reis enkel met mijn vertrouwde rode koffertje. De komende zeven weken heb ik genoeg aan acht kilo kleding en spullen, inclusief mijn laptop. Na weken van voorbereiding is het eindelijk zover: ik ga een boek schrijven en zelf uitgeven. Aangezien ik daarvoor uren en uren achter mijn beeldscherm zal doorbrengen, leek het me een goed idee om dat op een tropische bestemming te doen. Mijn plan is als volgt: ik zoek het dichtstbijzijnde eiland op (dat blijkt Koh Samet te zijn) om daar een vliegende start te maken en mijn hoofd leeg te schrijven.

Het resultaat Thuis zonder huis is het eerlijke en kwetsbare verhaal over mijn levensstijl en hoe ik daartoe gekomen ben – het is geen pleidooi om óók je huis vaarwel te zeggen. Wel deel ik de ups en downs van mijn zoektocht naar een gelukkiger en lichter leven. Aan het einde van de zeven weken in Thailand heb ik het boek voor tachtig procent af en kan ik voldaan weer ‘huis’-waarts keren.

Geen idee wat de toekomst brengt

Of het nu in binnen- of buitenland is, het onderweg zijn brengt me prachtige ontmoetingen. Zowel met de huiseigenaren als onbekenden gaan gesprekken gauw de diepte in en daar geniet ik van. Het voelt alsof ik elke dag een beetje op vakantie ben en mag ontdekken wat voor moois er na elke straathoek te vinden is.

Een eigen plek mis ik niet, want in elk huis waar ik tijdelijk woon, voel ik me thuis. Het thuisgevoel zit in mij, daar heb ik geen vaste locatie voor nodig. Wanneer het moment aanbreekt dat ik wel een vaste plek mis, zal ik daarnaar op zoek gaan. Dat zou prima een klein appartement kunnen zijn, maar ik kan ook me voorstellen dat ik ga rondtrekken met een camper of samen met mijn vriend op huizen in het buitenland ga passen.

Toen ik met mijn koffer bij mijn zus voor de deur stond had ik geen idee wat de toekomst zou brengen en dat voelde vervelend. Nu weet ik dat nog steeds niet, maar ik ervaar de onzekerheid niet meer als last. Vol vertrouwen ga ik de toekomst tegemoet en laat ik me graag verrassen.

Wil je ook huisoppassen? Lees mijn e-book Handleiding voor de huisoppas.

Deze tekst verscheen in verkorte versie in mannenmagazine MUSK4.
koffer

Angst voor wat er kán gebeuren

We zijn zo gewend om altijd maar rekening te houden met ‘later’. We willen onszelf veiligstellen door te zorgen dat we genoeg geld hebben. Uit angst timmeren we alles dicht, sluiten verzekeringen af en zijn op ‘alles’ voorbereid. Welk rampscenario je ook noemt, we hebben er rekening mee gehouden. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren.

Je weet maar nooit wat er kan gebeuren.
Je weet maar nooit wat er kan gebeuren.

Hoor je hoe je die zin op verschillende manier kunt uitleggen?
‘Het is mogelijk dat er ingebroken wordt’ is een manier.
‘Het is mogelijk dat ik een miljoen euro win’ is een manier.

Ik kan morgen onder een auto komen

Positief of negatief, ze zijn allebei even waar. Op de zin ‘Ik kan morgen onder een auto komen’ kun je ook verschillend reageren.

Als eerste met: ‘YOLO!’ (You Only Live Once). Het betekent dat je maar nooit weet wat er kan gebeuren, dus wil je van elke minuut genieten. Deze instelling zorgt ervoor dat je je geen zorgen meer maakt, maar de kans is ook aanwezig dat je roekeloos gedrag gaat vertonen.

Wanneer je bang bent om dood te gaan door een aanrijding, kan een andere reactie zijn om het verkeer op drukke tijden te mijden. Je kunt proberen zo min mogelijk over te steken, je kunt een metalen pantser dragen, je kunt voor altijd binnen blijven. Alles om te zorgen dat je niet onder een auto komt. Is het erger om een kans te hebben overreden te worden of is het erger om in angst te leven?

Wat als het mis gaat?

Dit lijkt een bizar voorbeeld, maar in het echte leven zijn we constant bezig met anticiperen op ‘wat er zou kunnen gebeuren’, op een negatieve manier. Een dodelijke zin hierbij is: wat als.
Wat als je iets stoms zegt als je leuke buurman je aanspreekt?
Wat als je niet genoeg vitamines en superfoods binnenkrijgt?
Wat als je thuis blijft in plaats van naar het feestje te gaan?
Omdat je bang bent voor wat er zou kunnen gebeuren, ga je jezelf in de meest vreemde bochten wringen om dat niet mee te hoeven maken.

De angst houdt je op je plek

Stel, je baas waardeert je niet. Hij commandeert je in het rond en neemt al je harde werk voor lief. Je hebt het gevoel dat je niet anders kan. Want…
Wat als je hem de waarheid zegt? Dan is hij ontevreden over je en zal hij er alles aan doen om je te ontslaan.
Wat als hij je ontslaat? Dan heb je geen inkomen meer en kun je je huur niet meer betalen.
Wat wat als je je huur niet meer kan betalen? Dan word je je huis uitgezet.
Wat als je je huis wordt uitgezet? Dan ben je dakloos en vind je geen baan.
Wat als je dakloos ben en geen baan vindt? Dan ben je hongerig, ongelukkig en zal je steeds verder afglijden.

Dat zou een gedachtegang kunnen zijn. Het is uiteindelijk de angst dat je hongerig en ongelukkig zal zijn en steeds verder zal afglijden, waardoor je niet tegen je baas in gaat en genoegen neemt met een baas die je niet waardeert.

Mijn angst werd werkelijkheid

Voor veel mensen is het verliezen van hun huis een worst case scenario, zo ook voor mij. Eén van de terugkerende gesprekken met mezelf was: ‘ik kan A of B kiezen, áls ik maar genoeg geld heb om m’n huur (later werd ‘huur’ vervangen door ‘hypotheek’) te betalen’. De noodzaak om daar genoeg geld voor te hebben had veel invloed op keuzes die ik maakte. Op zich een redelijke wens, helemaal niks mis mee.

Tot het moment aanbrak dat ik inderdaad geen huur meer kon betalen: ik ging bij mijn toenmalige vriend weg en ik had geen inkomen of spaargeld. Niet zo slim, zou je zeggen? De situatie was zo, dat we een jaar daarvoor ons spaargeld in de aankoop van een huis hadden gestopt. Mijn parttime baan had ik pas opgezegd om me volledig te focussen op mijn eigen bedrijf. Het lijkt een onhandige timing, maar misschien kwam het juist perfect uit…

Wonen zonder eigen huis

Ik werd uitgedaagd om te dealen met mijn angst om geen huur te kunnen betalen. Ik kon twee dingen doen:
1. Zo snel mogelijk een baan zoeken om een vast inkomen te hebben en een huis te huren.
2. Op een andere manier wonen en mijn droom volgen om een eigen business op te bouwen.

Door te kiezen voor de tweede optie ben ik een grote angst aangegaan. En wat bleek? De wereld verging niet. Ik was nog steeds mezelf, ondanks dat ik niet genoeg geld had om maandelijkse huurkosten te betalen. Sterker nog, er viel een last van mijn schouders. Ik voelde me zo krachtig en open en dat ik de moed had om nieuwe avonturen aan te gaan. Sinds twee jaar woon ik fulltime in oppashuizen en ondanks dat ik ondertussen prima een huis had kunnen huren, kies ik ervoor om deze levensstijl voort te zetten.

Stop met piekeren

Wat levert het een hoop vrijheid en rust op, als je piekergedachten over ‘later’ los kunt laten. Hoe je dat doet?

Wees je bewust van de ‘wat als’-gedachten.
Bedenk de positieve versie van wat er zou kunnen gebeuren.
Bedenk dat beiden even ‘waar’ zijn. De negatieve versie is niet per se waarschijnlijker of ‘meer waar’ dan de positieve versie.
Sta open voor alles dat op je pad komt.

Je weet nooit wat er zal gebeuren, dus leg jezelf niet vast. Blijf open en wees nieuwsgierig naar alles wat zich aandient, dat is pas freedom.

Deze tekst is gebaseerd op een hoofdstuk uit Thuis zonder huis, lees er hier meer over.  

Deze tekst werd eerder gepubliceerd op Lekker Leven Met Minder, de gids voor geluk, vrijheid en rijkdom.

Iris Schlagwein draait op SYS Platform SYS Platform - Platform voor Coaches & Opleiders