Notitie

Korte notities, gedachteflarden en overdenkingen van Iris Schlagwein.

kleine stappen

Kleine stappen, grootse gevolgen – nieuwjaarsspeech 2022

[ NOTITIE ]

 

Lieve Iris,

Het zit ‘m in het kleine.

Dat was het zinnetje dat in je hoofd bleef hangen tijdens de voorbereidingsdag van deze speech. En dat terwijl je nét zulke grote plannen voor je professionele ontwikkeling aan het smeden was…

Over een aantal jaar wil je de expert op het gebied van zingeving zijn binnen Nederland en België. In die rol zul je spreken, schrijven en onderzoek doen over hoe men vredig kan sterven. Opdat mensen ontdekken wat het is dat hun leven betekenisvol maakt en ze hun angst voor de dood los kunnen laten.

Toch spreekt dit kleine zinnetje jouw grote plannen niet tegen; alleen met kleine stappen kun je grootsheid bereiken.

Scherpe vragen.
Subtiele acties.
Kleine bewegingen.
Van daar uit ontstaan grote veranderingen.

[…]

Het zit ‘m in het kleine? 

Om al dit moois te kunnen ontvangen hoef je niets Groots en Meeslepends te doen, maar bijvoorbeeld wel:

Videobellen met je familieleden, gewoon zomaar.
Dansen en tekenen samen met je nichtjes.
Bloemen kopen voor jezelf en anderen.
Een studiegenoot helpen.
Genieten van pindakaas-ijs met extra pindakaas erop.
Naar zee wandelen in het donker.
Koffie drinken met een vriendin.
Een praatje maken in de kringloopwinkel.
Zaadjes zaaien in je moestuin.
Met een omweg naar huis toe fietsen.
Uitspreken wat er in je leeft, ook als dat nog vaag is.
Ongegeneerd lang zonnen op je day-bed.
Je mooiste jurk aandoen, alleen om naar de supermarkt te gaan.
In een gesprek alleen maar luisteren.

Kortom: het zit ‘m in de kleine stappen, want in de kleine dingen zit alle Grootsheid al verborgen.

Lieve Iris, geniet! 

 


Dit is een fragment uit de tekst die ik schreef als nieuwjaarsspeech aan mezelf, begin 2022. Hij werd in januari 2022 aan me voorgedragen door Willie van Boven, zodat ik via haar stem mijn eigen woorden tot me kon nemen, onder toeziend oog en luisterend oor van dertien ‘getuigen’.

Lees hier mijn nieuwjaarsspeech van 2021.

De Speech aan jezelf is een jaarlijks project van Marc en Yvonne van Ruimte voor Helden en kunstenaar Bruno van den Elshout.

 

 

Moet je eerst vrijheid ervaren voordat je je kunt verbinden?

[ BLOG ] Heb je verbinding nodig om vrijheid te ervaren?
Of moet je eerst vrijheid ervaren voordat je je kunt verbinden?

In een mailwisseling met mijn redactrice Eva, vroeg ze: ‘Ik ben wel benieuwd hoe vrijheid en verbinding volgens jou samenhangen?’ Mijn antwoord luidde als volgt.

Verbinding met jezelf helpt in het verbinden met een ander

Ik denk dat hoe meer verbinding je met jezelf hebt (door het oplossen van blokkades, oordelen en angsten = vrijheid), hoe meer je in staat bent om met een ander te verbinden. Dat komt omdat je dan jouw angsten en oordelen niet op de ander projecteert en diegene kan zien zoals hij of zij werkelijk is.

Wanneer je iemand ziet zoals hij is, kun je je zelfs verbonden voelen met iemand die gedrag vertoont dat je afkeurt, of iemand die er compleet andere overtuigingen dan jij op nahoudt.

Dus op die manier zou ik zeggen: Ja, het is waar dat hoe meer vrijheid je voelt, hoe beter je je kunt verbinden.

Het feit dat je in staat bent te verbinden betekent niet dat verbinding er automatisch is

Om te verbinden met een ander is het nodig dat je uitreikt.
Een voorbeeld.

Een monnik die in een grot op een berg woont, kan heel zen en vrij zijn. In totale tevredenheid met zichzelf en met veel liefde voor de mensheid urenlang in lotushouding zitten. Er is geen noodzaak om naar het dorp beneden in de vallei af te dalen, want de monnik voedt zichzelf van binnenuit met alle energie en liefde die hij nodig heeft.

Niemand neemt de moeite om de tocht de berg op te ondernemen.
Niemand komt hem ooit storen, uitdagen of om hulp vragen.
Dus als de monnik niet zelf van zijn berg afkomt, heeft hij een zeer rustig en vredig bestaan.

Maar ik vraag me af:

Doet hij zichzelf en de mensheid daar niet mee tekort?

Kan hij met zijn liefdevolle houding misschien meer van betekenis zijn?
Door juist eens het dorp te bezoeken en daar verbinding te maken met de mensen op het marktplein?

Ik denk dat de mens een sociaal dier is en een ‘rijker’ leven leidt wanneer hij onderdeel van een gemeenschap is.
Alsof in verbinding met een ander mens ‘het leven’ gebeurt. Daar kun je (aan)geraakt worden, daar is uitwisseling mogelijk en gebeuren er onverwachte dingen. Grote en kleine wonderen.

Je hebt verbinding dus niet nodig om vrijheid te ervaren, wel om het leven te ervaren.

Ineens is vrijheid niet het hoogste goed, maar in-vrijheid-verbonden-zijn

Dus dat je niet alleen maar met je hoofd in de wolken zen loopt te wezen, maar het leven in al zijn volheid beleeft. Van eenheid naar dualiteit. Vrij om beide kanten te beleven. Op dat moment beweeg je je precies tussen te vast, zoals ik beschreef in Thuis zonder huis, en te los, zoals in Vlieg vrij.

Tussen verbinden – loslaten.
zekerheid – onzekerheid,
verkrijgen – verliezen,
ontvangen – geven,
hechten – onthechten,
toenadering – afstand,
gezamenlijk – eenzaam,
leven – dood,
veiligheid – avontuur.

In vrijheid verbonden zijn betekent ook: schuld nemen

Als je je verbindt met andere mensen, heeft jouw gedrag vanzelfsprekend invloed op anderen. Dan zorgt jouw actie waarschijnlijk voor een reactie – daar moet je dan ook weer mee dealen. En af en toe schuld nemen, zoals Els van Steijn zo mooi beschrijft in haar blog Hoe ga je om met schuld.

Om te groeien en volwassen te zijn, ontkom je niet aan de dynamiek van je schuldig maken. We leven in een wereld van dualiteiten: van twee kanten. De andere kant van het lieve brave meisjes/jongetjes syndroom is je daderschap nemen. Hier bedoel ik (…) dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw leven. – Els van Steijn

Verbonden zijn met het grotere geheel: neem je verantwoordelijkheid

Verbonden zijn gaat over onderdeel zijn van het grotere geheel. Dit maakt dat je daar verantwoordelijkheid voor zal moeten nemen, in plaats van individualistisch te leven en je nergens wat van aan te trekken. Dat betekent verantwoordelijkheid nemen voor wat mijn keuzes voor schade aanbrengen.

Klinkt groots en meeslepend, maar ik bedoel zaken als:

  • Wat voor kleding en schoenen draag ik?
  • Wat eet ik?
  • Hoe verplaats ik me?
  • Wat koop ik?
  • Waar koop ik?

Elke keuze die ik daarin maak heeft invloed op het grotere geheel. En zodra ik me bewust wordt wat voor invloed dat is, probeer ik het te verbeteren.

Laat ik van mijn berg afkomen en afdalen naar het dorp.

Hoe kan ik daar van betekenis zijn?

beweging

Ik wens mijzelf veel beweging in 2021: Vlieg vrij!

[ NOTITIE ] Net als vorig jaar schreef ik deze winter een nieuwjaarsspeech aan mezelf (lees mijn speech voor 2020 hier), georganiseerd en begeleid door Marc en Yvonne van Ruimte voor Helden. Vorig jaar las mijn zus mijn verhaal aan me voor, deze editie vroeg ik Marc om mijn speech voor te dragen. We hielden zowel de voorbereidingsdag als de speech-dag online. Anders, maar niet minder indrukwekkend.

Mijn wens aan mezelf voor dit jaar is…*

Lieve Iris,

Komend jaar wordt een jaar van bewegen naar het midden: het hier en nu, ín je lichaam. Want wanneer je hier aanwezig bent, kan alles dat voor jou bestemd is, ontvangen worden.

Je bent gewend je uit te strekken en alle uithoeken te onderzoeken. Maar dit jaar mag je je bevindingen rustig leven, waarbij deze drie bewegingen naar het midden vast een fijne leidraad vormen. ​​

Drie bewegingsrichtingen

De eerste is niet hoog in de kosmos of diep in de aarde zijn, maar hier zijn, stevig gegrond in je lichaam. Wat voel je daar?

De tweede beweging is om te focussen op jezelf en je inner circle. Dat betekent dus om niet te veel gericht te zijn op links of rechts van je, oftewel op de buitenwereld. De vraag is: Wat speelt er in jou?

De derde beweging is om met je aandacht niet vóór je te zijn, in de toekomst, of achter je, in het verleden, maar om je aandacht naar het midden te verplaatsen; het nu. Kun je aanwezig en zonder oordeel zijn?

Stilstand is achteruitgang?

Twee extra bewegingsrichtingen zijn om je as draaien en jezelf groter of kleiner maken. Voel welke beweging je wilt maken en kom uiteindelijk weer terug in het midden.

Oefen in geduld en overgave, want alles is er. Waar je nu bent is precies goed voor jou. 

 

* Deze tekst bestaat uit fragmenten uit de hele speech en vormt zo een mooie samenvatting. 

Onderstaande symbolen (de appelboom, de bron en de valk) zullen me helpen om deze bewegingen te maken.

beweging

 

34 Jaar: vrij voelen en licht leven


licht leven

[ NOTITIE ] Uit het boek Nog vele jaren, de symboliek van elk levensjaar van Hans Korteweg.

Vandaag is mijn verjaardag

Vandaag ben ik 34 geworden. Volgens het boekje ‘Nog vele jaren’ van Hans Korteweg is dit het laatste jaar van de vijfde fase: ‘de wereld in’.

De wereld in, dat heb ik inderdaad gedaan de afgelopen zeven jaren. Zeven jaar geleden, in 2013, was ik nét begonnen als zpp-er, toen nog als ‘Schoon Schip Organizing’, dat later ‘Ruim Je Leven Op’ werd. Als professional organizer hielp ik mensen hun huis en leven op orde te brengen.

34 jaar en steeds lichter leven

Het zaadje voor een licht & vrij leven was geplant, en maakte in 2016 een groeispurt door. Ik liet mijn lange relatie en koophuis achter me en woonde vier jaar zonder eigen huis, als huisoppas.

Nu is er weer een verandering gaande. Een beweging naar meer vastigheid en meer plannen. Meer in mijn lijf. Dit jaar kocht ik een stacaravan, wat zeven maanden per jaar mijn thuis is. De overige vijf maanden (binnenkort dus!) reis ik weer het land door en pas ik op huizen & katten.

Ik wilde me ook innerlijk vrij voelen

De wereld in. Ik liet mijn hele hebben en houwen achter en vertrok op avontuur. Dat leidde tot het schrijven van twee boeken, verschillende reizen naar Azië en een TEDx-talk – eindelijk durf ik mijn stem te laten horen.

Met als volgende mijlpaal het uitkomen van mijn boek Vlieg vrij op 10 oktober, waarin ik vertel hoe ik mezelf INNERLIJK bevrijdde, in de periode dat ik UITERLIJK een behoorlijk vrij leven leidde. Ik vermoed dat dit komende levensjaar in het teken zal staan van Vrij Vliegen. 

Vrijdag 25 september 2020. Vandaag neem ik rustig de tijd om terug te blikken en vooruit te kijken, te schrijven, te dwalen in de kringloopwinkel, taart te eten met mijn lieve nichtjes, de zee te zien en lekkere maaltjes voor mezelf te bereiden.


‘Vlieg vrij’ is het perfecte boek voor wie zich vrij wil voelen. Voor wie zijn angsten wil ontmaskeren en zijn visie op het leven durft te herzien. Bestel het boek hier. 

 

mogelijkheden

Over oneindige mogelijkheden en nog onbekende gebeurtenissen

[ NOTITIE ]  In elk moment schuilt een onverwachte wending van ieders verhaal. Dat kan ongewenst zijn maar vaak ook erg gewenst.
Elk moment heeft draagt een oneindig aantal mogelijkheden in zich, die ik nog niet kan overzien. Dat gegeven kan beangstigend werken (want wat voor pijnlijks staat je te wachten…), of juist bekrachtigend (er staat je nog van alles te wachten!).

Mogelijke mogelijkheden

Deze prachtige tekst, geschreven door Mary Standing Otter, herinnert mij eraan dat wat nu nog onzichtbaar is, wel al tot de mogelijkheden behoort… Dat geeft hoop, vertrouwen en inspiratie!


“Right now there are Tibetan Buddhist monks in a temple in the Himalayas endlessly reciting mantras for the cessation of your suffering and for the flourishing of your happiness.

Someone you haven’t met yet is already dreaming of adoring you.

Someone is writing a book that you will read in the next two years that will change how you look at life.

Nuns in the Alps are in endless vigil, praying for the Holy Spirit to alight the hearts of all of God’s children.

A farmer is looking at his organic crops and whispering, “nourish them.”

Someone wants to kiss you, to hold you, to make tea for you.

Someone is willing to lend you money, wants to know what your favorite food is, and treat you to a movie.

Someone in your orbit has something immensely valuable to give you — for free.

Something is being invented this year that will change how your generation lives, communicates, heals and passes on.

The next great song is being rehearsed.

Thousands of people are in yoga classes right now intentionally sending light out from their heart chakras and wrapping it around the earth.

Millions of children are assuming that everything is amazing and will always be that way.

Someone is in profound pain, and a few months from now, they’ll be thriving like never before. From where they are, they just can’t see it .

Someone who is craving to be partnered, to be acknowledged, to arrive, will get precisely what they want — and even more. And because that gift will be so fantastical in it’s reach and sweetness, it will quite magically alter their memory of angsty longing and render it all “So worth the wait.”

Someone has recently cracked open their joyous, genuine nature because they did the hard work of hauling years of oppression off of their psyche — this luminous juju is floating in the ether, and is accessible to you.

Someone just this second wished for world peace, in earnest.

Some civil servant is making sure that you get your mail, and your garbage is picked up, that the trains are running on time, and that you are generally safe.

Someone is dedicating their days to protecting your civil liberties and clean drinking water.

Someone is regaining their sanity.
Someone is coming back from the dead.
Someone is genuinely forgiving the seemingly unforgivable.
Someone is curing the incurable.

You. Me. Some. One. Now.”


Geschreven door Mary Standing Otter

‘Mary is a visionary, a writer and an accomplished ceremonial alchemist. She is gifted in her ability to create a clean and judgment free space or sanctuary for healing and transformation and lives a life of spiritual awareness and healing. A healed healer, she thrives on passing on what she knows to those who are open, ready and willing to learn’.

oogcontact

Ik word gezien dus ik besta? Oogcontact in India

[ NOTITIE ] Hoe voelt het als niemand je aankijkt? Als je helemaal geen oogcontact krijgt?

Eerder schreef ik over De ogen zijn de ramen van de ziel. In India heb ik weer een hele nieuwe ervaring met (aan)kijken en contact maken. 

Oogcontact in de grote stad

In de eerste week in Bangalore (met zo’n twaalf miljoen inwoners) ervaarde ik hoe naar het voelt om op straat niet aangekeken te worden. Om volledig genegeerd te worden, eigenlijk. Zelfs bij binnenkomst in een winkel of hotel heb ik het gevoel dat ik actief iemand aan moet spreken om contact te leggen.

Zou het een vorm van respect zijn in een overbevolkt land, om iedereen in zijn eigen bubbel te laten en vooral niet lastig te vallen met een blik? Zijn twee wandelende Westerlingen zo’n raar fenomeen dat men niet weet hoe ons te bejegenen? Ligt het aan het feit dat we een van de weinige vrouwen zijn, op plekken waar zo’n 90% van de mensen op straat man is? Ik ben er nog niet achter.

Ik snap ook wel dat ik niet elke man met een overdreven glimlach moet begroeten, aangezien dat verkeerd kan worden opgevat en de kans bestaat dat ik niet meer van ‘m af kom, of erger. Maar af en toe een blik of knikje van herkenning wanneer je elkaar passeert, ongeacht geslacht, kan ik toch wel erg waarderen.

Waarom is dat?

Ik heb blijkbaar behoefte aan contact, aan ‘gezien’ worden. Misschien is het een eerste levensbehoefte om te weten dat je bestaat door gehoord en gezien te worden door een ander levend wezen.

Als ik het gevoel overdrijf is het alsof ik ga twijfelen aan mijn eigen bestaan.
Besta ik wel?
Hallo, ziet iemand mij?
Blijkbaar ontleen ik bestaansrecht aan het feit of een ander mij erkent.
Niet ‘Ik denk dus ik ben’ (- René Descartes) maar ‘Ik word gezien dus ik besta’? 

Huh, zwaaien ze naar mij?

Het andere uiterste beleef ik ook. Nu we enkele dagen in Fort Kochi doorbrengen, een eiland bij de stad Kochi, is het contact met de Indiërs compleet anders.

Een vrouw die vanuit een restaurant breed lachend naar me zwaait, alsof ze een oude bekende ziet. Groepjes tienermeisjes die ons stiekem bekijken en verlegen glimlachen wanneer ik dat zie. Groepjes tienerjongens die ons begluren en betrapt wegkijken wanneer ik oogcontact maak. Een streetfoodverkoper die naar Denise roept: “Ma’am, I love you!”

Nou nou, blijkbaar is een Indiase romance hier zó geregeld.

We staan stil op straat in een riksja, een oudere man ziet ons en lacht naar ons. Dan loopt hij weg, praat druk met een jongere man, neemt hem aan zijn arm mee om hem ons te laten zien. Ze giechelen: “Hi girls, how are you? Where are you from?”
De meeste mensen die we spreken willen weten waar we vandaan komen en wat voor beroep we hebben. Een gezin eet naast ons, maakt stiekem selfies met ons duidelijk op de achtergrond. Na een tijdje vraagt het hoofd van het gezin of we met hem, zijn vrouw en zoon op de foto willen?

Hier zou ik bijna sterallures krijgen, zoveel mensen behandelen ons als beroemdheden. Ik zou er bijna van gaan denken dat ik erg bijzonder ben. 

oogcontact

 

Steun je favoriete schrijver

Ben je geraakt of geïnspireerd door mijn schrijven? Heeft het je inzicht gegeven of geholpen om je perspectief te veranderen? Mocht je iets terug willen doen, kun je me op de volgende manieren supporten:

  • Laat een reactie achter onder dit bericht op of social media, ik vind het fijn te weten dat je meeleest en -leeft.
  • Deel mijn website of een van mijn blogs via jouw social media en tag me in je bericht. Ik ben actief op Facebook, Instagram en LinkedIn.
  • Doneer een financiële bijdrage via Support een schrijver.
  • Nodig me uit om een (huiskamer-) lezing te geven op je evenement.

 

speech

2020: Speech aan mezelf

[ NOTITIE ] Hoe kun je een nieuw jaar beter beginnen dan met een speech aan jezelf? Een wens voor het jaar dat komt. Een verlangen, dat niet alleen opgeschreven maar ook uitgesproken wordt.

Eerder beschreef ik met welke rituelen ik zou stilstaan bij de overgang van het oude naar het nieuwe jaar, en een daarvan is het schrijven van een speech aan mezelf. Het voordragen van de speech vormde meteen de afsluiting van deze periode van overgang (van 13 december 2019 tot 10 januari 2020), van volle maan naar volle maan.

Vorige week werden er bij Ruimte voor Helden tien speeches voorgedragen. Dankjewel lieve mede-deelnemers, voor jullie liefdevolle aandacht en het vormen van de voor mij perfecte setting. En uiteraard dankjewel lieve zus, niet alleen voor je  voordracht vol energie, emotie en betrokkenheid, maar ook voor de afgelopen vier jaar <3.

 


Lieve Iris, 

Je hebt jouw naam niet voor niets gekregen. Iris is de godin die via de regenboog boodschappen van de hemel naar de aarde brengt. Jouw naam komt van het Griekse werkwoord εἴρω (eeiroo), dat ‘spreken; vertellen’ betekent. Precies wat jou makkelijk afgaat en waar je van geniet. Het is jouw manier om de wereld iets mooier te maken.

Wat je wilt delen is dat in het aangaan van je diepste pijn, de grootste verlichting zit. Bewondering van het leven én van verlies. Het is niet of/of maar en/en. Dit wéét je niet alleen, je leeft het ook. Met jouw ervaring kun je vele harten raken. Wees gerust, je hoeft niets te dóen – het is genoeg om je verhalen te delen via social media, je volgende boek en lezingen. Plant zaadjes waar je kunt en laat de uitkomst los.

Over zaadjes planten gesproken… In de lente is het tijd om je wortels diep in de Nederlandse grond te laten groeien, nadat je hebt genoten van zes weken ontspanning  in India.

Na vier jaar huisoppassen is het tijd om je te vestigen, op een natuur-rijke plek ergens in Nederland. Niet al te ver van Noordwijk, want je geniet er enorm van om je nichtjes te zien opgroeien.

Creëer jouw eigen ruime woonplek, met zuivere, lichte energie, die uitnodigt om stil te worden. Een thuis waar iedereen welkom is. Waar dat is? Of hoe je je brood gaat verdienen? Laat je maar verrassen. Oefen overgave, in het volste vertrouwen dat wat er gebeurt, voor jouw hoogste goed is. Wanneer je hart straalt én je vindt het spannend, dan zit je op de goede weg.

En als je je mojo even kwijt bent… uit je dan: zing, dans, teken, schrijf. Of bel je zus, dat helpt altijd. Laat je levensenergie stromen en wees aanwezig bij wat er te voelen is. Leer nog beter naar je lijf luisteren. Je lijf ‘weet’, dus zorg er goed voor. Laat je regelmatig masseren, ga naar buiten, zwem in zee, bemin jezelf of een ander.

Volg de maan, vrouw. Zoek je sisters op tijdens nieuwe maan in de Rode Tent, bij hen kun je zakken in je yin-energie. Weet dat je ook altijd terecht kunt bij je zus, broer, moeder en Dick. Bij je oom en tante in Curaçao en je dierbare vriendinnen en zielsverwanten. 

En onthoud, lieve Iris, je hebt altijd jezelf. Als er één ding is dat je het afgelopen jaar hebt geleerd, is het dat je er voor jezelf kunt zijn. Ik heb je in korte tijd zien groeien tot een vrouw die zacht én krachtig, verleidelijk én heilig, volgend én leidend, compromisloos én flexibel, helder én onbegrijpelijk is.

Dus kijk er maar naar uit om in 2020 nog diepere lagen van ‘Thuis bij jezelf’ te onderzoeken, vooral in ontmoeting met anderen. Ongeacht wie, hoe en waar. Wanneer je dicht bij jezelf bent, is het veilig. 

Laat je raken en aanraken. Wees vrij in beweging. Heb de moed om je in een ontmoeting als eerste kwetsbaar te tonen, grote kans dat dat de ander ook opent – wat een cadeau. Reik uit vanuit je hart en ontvang in je bekken. Vergeet niet: ontvangen is net zo belangrijk als geven, dus maak daar bewust ruimte voor. Wees een zachte bedding waar alle rijkdom, liefde en aandacht die je verdient, naartoe kunnen stromen.

Kortom, de cirkel is weer rond: je hebt allemaal prachtige avonturen te beleven en daarmee veel liefde en wijsheid te delen. Lieve boodschapper tussen hemel en aarde,  waar wacht je nog op?

In Liefde,

Iris

 


 

Steun je lokale schrijver

Ben je op de een of andere manier geraakt of geïnspireerd door mijn schrijven? Heeft het je geholpen om je perspectief te veranderen? Mocht je het leuk vinden om iets terug te doen, kun je me op de volgende manieren supporten:

  • Laat een reactie achter onder dit bericht op of social media, alleen al een emoticon laat me weten dat je meeleest en -leeft!
  • Deel mijn website of een van mijn blogs op jouw social media en tag me in je bericht. Ik ben actief op Facebook, Instagram en LinkedIn.
  • Organiseer een huiskamerlezing of tip je baas dat ik in te huren ben om een lezing te geven.  
rijk

2019 in cijfers (een enorm rijk jaar)

[ NOTITIE ] Vandaag zijn we op de helft van de twaalf heilige dagen, waarop het terugblikken op het jaar dat voorbij is, ten einde komt. Tijd voor een overzicht. Soms wordt me gevraagd wat ik toch allemaal doe in mijn dagelijks leven, als ik geen vast ritme heb en maar weinig verplichtingen? Het korte antwoord is ‘schrijven, mediteren, dansen, wandelen, delen en lezen (oja, en verhuizen)’, en onderstaande cijfers geven nog iets meer een beeld.

Oppashuizen: 12

Afgelopen jaar woonde ik in America (LI), vier keer in Den Haag, Arnhem, Dalfsen, Wassenaar, Leiderdorp, Gouda, Nieuwkoop en Valkenburg. Daar verzorgde ik 2 schapen, 2 kippen, 1 parkiet, 4 woestijnratjes en 18 katten. Bij tien huizen genoot ik enorm van een prachtige tuin, bij twee huizen kon ik lekker op het balkon zitten. Zeven huizen lagen zo vrij dat ik binnen 500 meter afstand een natuurgebied in liep… wauw. 

Gemiddelde oppasduur: 27 dagen

Het gemiddelde verblijf in een huis duurde 27 dagen, de langste 83 en de kortste 6 dagen. De overige tijd was ik op reis; twee keer op vakantie naar Curaçao (in maart zomaar en in september om mijn oma’s 101e verjaardag te vieren) en voor mijn TEDx-talk naar Duitsland. Om af en toe een nachtje tussen twee oppashuizen te overbruggen logeerde ik bij lieve vriendin Denise of bij mijn moeder. Ben heel dankbaar voor deze fijne plekken waar ik altijd terecht kan! 

Gepubliceerd: 1 e-book, 20 blogs, 8 notities

In het begin van dit jaar maakte ik Handleiding voor de huisoppas af. Een praktische gids waarin ik alle vragen die je over huisoppassen kunt bedenken, beantwoord. Voor mij heel handig om naar te verwijzen, want ik krijg per mail nogal wat vragen. Het is een e-book voor een niche, maar hoe tof dat er daadwerkelijk een aantal mensen zijn die na het lezen de knoop hebben doorgehakt om ook als fulltime huisoppas te leven.

Verder schreef ik in totaal 28 online artikelen, wat mooi uitkomt op een gemiddelde van één per twee weken. Het bloggen gaat soms vanzelf, andere keren is het een struggle om te bepalen wat ik nu écht wil zeggen. Ik heb een hoop persoonlijks gedeeld, en ik heb zomaar het idee dat er veel waardevolle inhoud voor mijn volgende boek tussenzit. 

Ideeën voor volgend boek: genoeg

Vanaf het moment waarop Thuis zonder huis eindigt – ongeveer maart 2018 – is er een hoop gebeurd. Veel mensen denken dat huisoppassen onrustig is… maar voor mij voelde het juist als een stevig anker. Het feit dat ik van huis naar huis hopte was zo’n beetje het enige wat níet veranderde. 

Hoewel ik soms gewenst heb dat het best ietsje minder mocht (even tijd om het geleerde te integreren a.u.b.), zie ik ook dat het me waardevolle levenslessen heeft opgeleverd.

Ik leef de inhoud van mijn volgende boek

Ik houd bijna dagelijks een dagboek bij en neem uitgebreid de tijd om stil te staan bij wat ik doe en waarom. Grote kans dat dat dagboek de basis is voor een volgend boek, met als thema’s: thuis bij jezelf (uiteraard), zelfliefde, belichaming, intimiteit, seksualiteit en vrijheid. (Zeg ik nu – ik ben benieuwd…)  

Mijn ervaring met Thuis zonder huis was dat het een tijdje borrelt en bruist, op het juiste moment ga ik zitten en schrijf ik in één keer alles op wat ik te melden heb. Daarna volgt een periode van schrappen en redigeren en kan het snel af zijn. Het lijkt erop dat het volgende boek zich ook zo gaat aandienen.

Privé Transformatiedagen: 7

Dat zijn er niet veel, in ieder geval nog niet genoeg om van rond te komen. Toch weet ik zeker dat ik er graag mee door ga, want de reacties zijn elke keer zo warm en dankbaar. Soms sta ik er echt van versteld wat de deelnemers voor prachtige inzichten en antwoorden krijgen.

Vooralsnog ben je in het nieuwe jaar welkom voor een Privé Transformatiedag in Zaandam (januari) en Eindhoven (maart). Na maart vestig ik me zeer waarschijnlijk op een vaste plek, waar mijn wortels diep de aarde in mogen groeien. Ik vermoed dat dat de Transformatiedagen nog meer body zal geven. 

Nieuwe vrienden en mooie ontmoetingen: heel veel

Door het huisoppassen leer ik veel nieuwe mensen kennen, niet alleen de huiseigenaren maar ook hun familie, vrienden en buren. Ook door netwerkevents, interviews, podcasts en lezingen komen allemaal mooie contacten op mijn pad. Geweldig hoe schijnbaar toevallige ontmoetingen weer deurtjes openzetten naar nieuwe dingen om te leren, boeken om te lezen, plekken om te gaan et cetera.

Gevoel van rijkdom: ontelbaar

Nieuwe plekken, nieuwe mensen. Daarbij mijn familie en vrienden. Weinig verplichtingen, maar je snapt dat ik genoeg te beleven heb. Wat ik nog de grootste rijkdom vind, is de verbinding die ik ervaar. Met mezelf, met jou. Daarin kwetsbaar durven zijn en me laten raken. Om daarover te delen, en te delen in mijn vreugde en inzichten. Want hoe pijnlijk het leven soms is, en hoe oneerlijk en verdrietig… Toch blijf ik hiervan overtuigd:

Onze wereld is mooi, spannend, schitterend, stralend
– Aladdin

Vlieg je met me mee het nieuwe jaar in?
Proost, op een nieuw begin!

 

duisternis

De duisternis welkom heten (+verhaal van Toon Tellegen)

[ NOTITIE ]

duisternis – lichtheid
controle – overgave 

vastzitten – loslaten
dood – leven
onverschilligheid – liefde
afgescheiden – verbonden

uitademing – inademing
kabaal – stilte
woede – vreugde
leerling – meester
pijn – genot
angst – vertrouwen

ongezond – gezond
minder – meer
volger – leider
ongeluk – geluk
donker – licht
gespannen – ontspannen

Als je het één wilt ervaren, zul je het andere ook moeten toejuichen.
Van harte welkom heten, zonder enig verzet.
Dat is soms best een uitdaging. Neem een voorbeeld aan uil: 


Brief aan de duisternis

door Toon Tellegen
Uit: Iedereen was er (Em. Querido’s Uitgeverij BV, 2009)


Midden in de nacht schreef de uil een brief aan de duisternis.


Geachte duisternis,

Ik zie u en ik zie u niet.
Ik weet niet wat u daarvan vindt,
maar ik vind dat heel bijzonder.
U komt volgens mij overal.
Ik kan niets bedenken waar u nooit komt.
Bent u nu op zijn duisterst?
Of kunt u nog duisterder worden?
Ik wil ook duister zijn,
maar ik weet dat ik het niet ben.
Een beetje duister is niet duister.
Ik ben het nooit helemaal.
U bent allesomvattend.
Ik ben nietsomvattend.
Nou ja, ietsomvattend ben ik wel,
maar niet veelomvattend,
Laat ik maar zeggen: bijnanietsomvattend.
Ik wil aan u schrijven wat vast nog nooit
iemand aan u geschreven heeft, namelijk
wat ik van u denk.
Maar ik schrijf het niet, want misschien
ontsteekt u dan in licht en verblindt mij.
Nu schrijf ik niet verder en verscheur
deze brief.
De uil.

De uil verscheurde de brief.
Toen pakte hij een nieuw vel papier en maakte het helemaal zwart.
Onderaan schreef hij, met dunne, witte inkt:

Voor de duisternis
De uil

De nachtwind blies de brief uit zijn hand en liet hem ronddwarrelen en tegen alles aan botsen en neervallen en weer opwaaien en verdwijnen en weer terugkomen.
De duisternis was onvindbaar en overal.

duisternis

betekenis

Alles heeft betekenis vs. niets heeft betekenis

[ NOTITIE ] Alles heeft betekenis.
Niets heeft betekenis. Wat kies je?

Eergisteren vertelde ik tijdens een Privé Transformatiedag over ducks en eagles. In zen-parabels en gedichten een perfect voorbeeld om het verschil aan te geven tussen mensen die wel of niet geloven in hun eigen grootsheid.

Ducks, God has given you wings!

‘There is a town where only ducks live. Every Sunday the ducks waddle out of their houses and waddle down Main Street to their church. They waddle into the sanctuary and squat in their proper pews.

The duck choir waddles in and takes its place, then the duck minister comes forward and opens the duck Bible. (Ducks, like all other creatures on earth, seem to have their own special version of Scriptures.)

He reads to them: “Ducks! God has given you wings! With wings you can fly! With wings you can mount up and soar like eagles. No walls can confine you! No fences can hold you! You have wings. God has given you wings and you can fly like birds!”

All the ducks shouted, “Amen!” And they all waddled home.’

[ Tony Campolo, Let me tell you a story ]

In de docu ‘I am not your guru’ (te zien op Netflix) geeft Tony Robbins het voorbeeld van de leeuw die tussen de schapen opgroeit en gelooft dat hij een schaap is, zelfde idee. 

Alles heeft betekenis

Nog geen uur later wandel ik samen met de deelnemer door het natuurgebied bij de Nieuwkoopse plassen. Eerst langs tientallen eenden. En opeens zien we een gigantische roofvogel vliegen. Hij landt zo’n 30 meter voor ons op het grindpad en vliegt daarna op, om ons minutenlang vanuit de top van een boom te observeren.

Wauw. Dankjewel roofvogel.
Zijn verschijning bevestigde het voorbeeld over je eigen grootsheid zien en laten zien. En dat was niet voor niets.

Voor mij zijn er twee manieren om het leven te ervaren:
Alsof alles betekenis heeft.
Alsof niets betekenis heeft.

Welke manier kies je?

Van de tweede manier kun je moedeloos, roekeloos en depri worden. En van de eerste manier nieuwsgierig, hoopvol en levendig. Vol verwachting wat het leven je nu weer brengt; mooi of lelijk, licht of donker, vreugde of pijn… je ontvangt het als iets wat sowieso betekenis heeft.

Alles heeft betekenis.
Niets heeft betekenis.

Als je de begrippen alles en niets onderzoekt komt het op hetzelfde neer.
Het maakt dus geen verschil en tegelijk zoveel… dus kies ik liever voor de eerste benadering.

PS. En wanneer je ervoor kiest de roofvogel in jou naar buiten te laten… voelt dat waarschijnlijk zo:

 

 

Iris Schlagwein draait op SYS Platform SYS Platform - Platform voor Coaches & Opleiders