[ BLOG ] Heb je verbinding nodig om vrijheid te ervaren?
Of moet je eerst vrijheid ervaren voordat je je kunt verbinden?
In een mailwisseling met mijn redactrice Eva, vroeg ze: ‘Ik ben wel benieuwd hoe vrijheid en verbinding volgens jou samenhangen?’ Mijn antwoord luidde als volgt.
Verbinding met jezelf helpt in het verbinden met een ander
Ik denk dat hoe meer verbinding je met jezelf hebt (door het oplossen van blokkades, oordelen en angsten = vrijheid), hoe meer je in staat bent om met een ander te verbinden. Dat komt omdat je dan jouw angsten en oordelen niet op de ander projecteert en diegene kan zien zoals hij of zij werkelijk is.
Wanneer je iemand ziet zoals hij is, kun je je zelfs verbonden voelen met iemand die gedrag vertoont dat je afkeurt, of iemand die er compleet andere overtuigingen dan jij op nahoudt.
Dus op die manier zou ik zeggen: Ja, het is waar dat hoe meer vrijheid je voelt, hoe beter je je kunt verbinden.
Het feit dat je in staat bent te verbinden betekent niet dat verbinding er automatisch is
Om te verbinden met een ander is het nodig dat je uitreikt.
Een voorbeeld.
Een monnik die in een grot op een berg woont, kan heel zen en vrij zijn. In totale tevredenheid met zichzelf en met veel liefde voor de mensheid urenlang in lotushouding zitten. Er is geen noodzaak om naar het dorp beneden in de vallei af te dalen, want de monnik voedt zichzelf van binnenuit met alle energie en liefde die hij nodig heeft.
Niemand neemt de moeite om de tocht de berg op te ondernemen.
Niemand komt hem ooit storen, uitdagen of om hulp vragen.
Dus als de monnik niet zelf van zijn berg afkomt, heeft hij een zeer rustig en vredig bestaan.
Maar ik vraag me af:
Doet hij zichzelf en de mensheid daar niet mee tekort?
Kan hij met zijn liefdevolle houding misschien meer van betekenis zijn?
Door juist eens het dorp te bezoeken en daar verbinding te maken met de mensen op het marktplein?
Ik denk dat de mens een sociaal dier is en een ‘rijker’ leven leidt wanneer hij onderdeel van een gemeenschap is.
Alsof in verbinding met een ander mens ‘het leven’ gebeurt. Daar kun je (aan)geraakt worden, daar is uitwisseling mogelijk en gebeuren er onverwachte dingen. Grote en kleine wonderen.
Je hebt verbinding dus niet nodig om vrijheid te ervaren, wel om het leven te ervaren.
Ineens is vrijheid niet het hoogste goed, maar in-vrijheid-verbonden-zijn
Dus dat je niet alleen maar met je hoofd in de wolken zen loopt te wezen, maar het leven in al zijn volheid beleeft. Van eenheid naar dualiteit. Vrij om beide kanten te beleven. Op dat moment beweeg je je precies tussen te vast, zoals ik beschreef in Thuis zonder huis, en te los, zoals in Vlieg vrij.
Tussen verbinden – loslaten.
zekerheid – onzekerheid,
verkrijgen – verliezen,
ontvangen – geven,
hechten – onthechten,
toenadering – afstand,
gezamenlijk – eenzaam,
leven – dood,
veiligheid – avontuur.
In vrijheid verbonden zijn betekent ook: schuld nemen
Als je je verbindt met andere mensen, heeft jouw gedrag vanzelfsprekend invloed op anderen. Dan zorgt jouw actie waarschijnlijk voor een reactie – daar moet je dan ook weer mee dealen. En af en toe schuld nemen, zoals Els van Steijn zo mooi beschrijft in haar blog Hoe ga je om met schuld.
Om te groeien en volwassen te zijn, ontkom je niet aan de dynamiek van je schuldig maken. We leven in een wereld van dualiteiten: van twee kanten. De andere kant van het lieve brave meisjes/jongetjes syndroom is je daderschap nemen. Hier bedoel ik (…) dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw leven. – Els van Steijn
Verbonden zijn met het grotere geheel: neem je verantwoordelijkheid
Verbonden zijn gaat over onderdeel zijn van het grotere geheel. Dit maakt dat je daar verantwoordelijkheid voor zal moeten nemen, in plaats van individualistisch te leven en je nergens wat van aan te trekken. Dat betekent verantwoordelijkheid nemen voor wat mijn keuzes voor schade aanbrengen.
Klinkt groots en meeslepend, maar ik bedoel zaken als:
- Wat voor kleding en schoenen draag ik?
- Wat eet ik?
- Hoe verplaats ik me?
- Wat koop ik?
- Waar koop ik?
Elke keuze die ik daarin maak heeft invloed op het grotere geheel. En zodra ik me bewust wordt wat voor invloed dat is, probeer ik het te verbeteren.
Laat ik van mijn berg afkomen en afdalen naar het dorp.
Hoe kan ik daar van betekenis zijn?
