Eigen boek uitgeven in acht maanden tijd

Heb je de ambitie om een boek te schrijven? Zit het al maanden, misschien al jaren in je hoofd? Jouw verhaal is de moeite waard om te vertellen, want je hebt specifieke ervaring die een ander verder kan helpen.

Let op! Dit blog is lang en bevat veel links. Je kunt het opvatten als sluikreclame of… laat je verrassen door mijn inspirerende vrienden en netwerk.

Wonen zonder huis is gewoon een goed verhaal

Sinds ik in april 2016 als huisoppas ben gaan wonen, wist ik dat dat mooie input voor een boek zou opleveren. Ik had alleen geen idee wanneer, wat of hoe. Dat veranderde toen ik de blog van Jelmer de Boer las, die zijn boek Thuisblijven is duurder in eigen beheer uitgaf en nu werkt aan zijn volgende boek, Autonomie. Ondertussen woon ik nog steeds in oppashuizen, en is mijn boek over hoe ik toch tot die vreemde beslissing ben gekomen, bijna een halfjaar uit. Tijd voor een terugblik!

Zomer 2017 – cursus Zelf Je Boek Uitgeven

Ik las op de blog van Jelmer dat hij werkte aan zijn boek Thuisblijven is duurder. Die titel triggerde me gelijk. Thuisblijven duurder?
Voor mij meestal niet.
Zelfs als ik in het goedkoopste hostel in Bali verblijf of als een ware digital nomad een appartement in Chiang Mai huur, ben ik duurder uit dan dat ik in Nederland woon. Hier heb ik 0 euro aan woonlasten. Ik pre-orderde Jelmer’s boek en door zijn wekelijkse updates per mail, kreeg ik gelijk een spoedcursus Zelf Je Boek Uitgeven.

Eind oktober 2017 – Ik verzin een scherpe deadline

Ik had net een project van acht maanden afgerond, waardoor ik €5.000,- spaargeld op m’n rekening had staan. Waar een ander dat zou bewaren ‘voor de zekerheid’, dacht ik: hoe zal ik dit eens spenderen? Zal ik dan nu een boek uitgeven? Geïnspireerd door de vele vragen over mijn levensstijl zonder huis, besloot ik eindelijk mijn boek te schrijven.

Ik maakte een plan en stelde een deadline: het boek wilde ik 1 juli 2018 gedrukt en wel in mijn handen hebben. En aangezien ik veel uren achter mijn laptop zou gaan doorbrengen, kon ik dat maar beter in een warm oord doen? Kwam die €5.000,- mooi van pas. Ik boekte een ticket naar Curaçao om bij familie te logeren en te starten met schrijven.

November 2017 – Planning, preview en fanclub

In de vijf weken in Curaçao maakte ik een planning, compleet met marketingplan, boekopzet, hoofdstukkenindeling, thema’s, doel, doelgroep, inhoud en korte samenvatting.

Via LinkedIn en Facebook vroeg ik mijn netwerk wie deze planning wilde lezen en feedback wilde geven. Geweldig dat er veel mensen waren die mij steunden, vragen stelden en kritisch naar mijn plan keken. Hier heb ik de meest waardevolle informatie uit gehaald.

De preview schrijven geeft helderheid 
Naar aanleiding hiervan schreef ik een preview van het boek (ook handig om inzicht te krijgen waar ik precies over wilde schrijven) en maakte daar een website bij. Deze preview bood ik aan als gratis download in Facebookgroepen waar mijn doelgroep zich bevindt. Zo kon ik feedback krijgen op mijn schrijven, vragen over het onderwerp verzamelen en potentiële boekkopers warm maken. Ongeveer 300 mensen hebben de preview gedownload en zo’n 20% heeft erop gereageerd. Ik kreeg overwegend positieve reacties, wat me een enorme boost gaf om verder te schrijven.

Via een van de Facebookgroepen kwam ik in contact met Eva Disselhoff. Zij is redactrice en werkt voornamelijk voor uitgevers, maar wil graag vaker samenwerken met selfpubbers. Het klikte vanaf het begin en ondanks dat ik er toen geen idee van had wat een redacteur precies doet en verwacht, leek het me verstandig haar naam te noteren.

December 2017 – Eventjes in de kou

Na Curaçao was ik vier weken in Nederland – ondertussen was ook mijn volgende bestemming bekend, ik had een ticket geboekt voor zeven weken Thailand. In die vier weken thuis (in een oppashuis) moest ik even schakelen. Er lag veel ander werk op me te wachten en ik wilde vrienden en familie zien. Het boekproces lag uiterlijk even stil, maar innerlijk borrelde en bruiste er van alles. Aan Eva vroeg ik alvast of ze eind januari tijd had om de eerste versie van het manuscript te lezen.

Januari 2018 – Schrijven op Koh Samet, Thailand

Behoorlijk onvoorbereid ging ik naar Thailand. Ik had niet eens een visum geregeld, zo erg was ik met mijn hoofd bij het boek-dat-geschreven-moest-worden. Na twee dagen in overweldigend Bangkok besloot ik om zo snel mogelijk naar het dichtstbijzijnde eiland te reizen. Ik kwam ‘s middags aan op Koh Samet, liep langs een geschikt koffietentje met airco en wist: hier ga ik morgen werken.

Dat was een goede keuze, want het bleek al snel de enige fijne werkplek in de buurt te zijn, met goede koffie, niet-wiebelende tafels, wifi en dichtbij het hostel waar ik verbleef. In 12 dagen tijd, met tussendoor twee dagen ‘vrij’, heb ik ongeveer 110 pagina’s geschreven. Ik schreef zonder plan. Koos een thema en daarover schreef ik alles wat me maar te binnen schoot. Na die 12 dagen was ik helemaal leeg en kapot, ondanks de Thaise massages om mijn rug en schouders te verzorgen.

Februari 2018 – Toe aan ontspanning

Gelukkig kwam vriendin Denise me opzoeken. Ik ging terug naar Bangkok om haar daar op te halen en samen reisden we naar Chiang Mai, waardoor ik ongeveer een week vrij had en het schrijven kon laten bezinken. Het manuscript stuurde ik naar redacteur Eva, met daarbij de vraag: hoe kan ik de beste vorm vinden voor mijn verhaal? Feedback was welkom. Zij had een paar weken tijd nodig om te lezen en reageren, dus we spraken af dat we zouden skypen wanneer ik terug was uit Thailand.

Voor mij was er nog genoeg te doen. Een boek uitgeven is niet per se moeilijk, je moet alleen wel discipline hebben.

Ik schreef over dingen die ik vergeten was of waar ik nog niet helemaal uit was gekomen in de eerste versie. Ik werkte aan de salespage voor Thuis zonder huis en zorgde dat het technisch mogelijk was om een pre-order te bestellen (waarvoor veel dank voor de mogelijkheden en support van SYS Platform).

Door de pre-orders hoefde ik niet zelf te investeren
Dit pre-ordersysteem had ik van Jelmer afgekeken. Ik wilde dat zoveel mogelijk mensen alvast het boek zouden bestellen, wat mij de gelegenheid gaf om de drukkosten en andere boek-investeringen te betalen. Daarnaast konden vroege bestellers alvast meelezen in het boekdocument in Google Docs en feedback geven op de tekst.

In deze tijd legde ik ook contact met vormgevers Marte en Marit van Kwartier M, plande ik met Louise Boonstoppel een fotoshoot voor de achterflapfoto en verfijnde ik samen met Denise mijn planning. Ook legde ik voor het eerst contact met drukker Pumbo, zij kennen alle ins en outs over zelf je boek uitgeven.

Maart 2018 – Alle tijd van de wereld

De deadline om mijn boek in te leveren bij de drukker was 23 mei, als ik het boek op 1 juli gedrukt en wel in mijn handen zou willen hebben. Toen ik op 5 maart terug in Nederland kwam, dacht ik dat het schrijven voor 80% klaar was en dat ik dus alle tijd van de wereld had om het boek af te maken. Heb ik me daar even in vergist… Achteraf gezien was ik op dat moment nog maar op 40%.

Ik skypte met Eva en we maakten een plan. Het thema ‘thuis’ moest aan elke geschreven zin te relateren zijn. Ook de opzet van het boek werd duidelijk. Het zou uit zes delen bestaan, met elk een eigen thuis-thema. Deze maand schreef ik verder, koos de definitieve titel, richtte ik een eigen uitgeverij op en vroeg ik een ISBN nummer aan. Effectief werkte ik misschien maar 24 uur per week aan mijn boek maar in mijn hersenpan borrelden de ideeën verder. Soms kreeg ik weer nieuwe inzichten en werkte ik 15 uur per dag.

April 2018 – Waarom staat deze zin erin?

Nadat Eva het tweede concept had gelezen en feedback had gegeven moest ik aan de bak. Schrijven en schrappen, schuiven met hoofdstukken en de grote vraag: waarom staat deze zin erin?

Nu moest ik ook gaan denken over hoe ik de distributie van de boeken wilde vormgeven. Ik koos voor fulfilmentbedrijf Snappex. Niet na grondig onderzoek, maar na een vriendelijke mail van en goede referenties over Peter Driessen. Verder reageerde ik op de verschillende versies van het omslagontwerp, had een fotoshoot met Louise en contact met de drukker over de vormgeving van het binnenwerk. Ook kreeg ik al wat media-aandacht vanwege mijn levensstijl zonder huis, af en toe stond er een interview op het programma.

Mei 2018 – De deadline is in zicht

Mijn werkdagen werden langer en langer. Elke kritische maar noodzakelijke opmerking van redacteur Eva wilde ik met aandacht verwerken.
En net toen ik hélemaal klaar was met eindeloos achter mijn laptop zitten, kwam er hulp van onverwachte kant. Vriendin (en blogger) Manon kwam pannenkoeken eten. Ze vroeg: ‘Mag ik je helpen met je boek? Ja, maar ik bedoel écht. Met kritiek enzo en dat ik het mag zeggen als het gewoon nergens op slaat?’ Ja, heel graag zelfs, kom maar op met die rode strepen!

Ik verkocht steeds meer pre-orders, maar er waren ook veel mensen in mijn omgeving sceptisch. Wie zou er nu een boek van Iris uit Noordwijk willen lezen? Maar ik was overtuigd dat wat ik aan het maken was, iets bijzonders zou worden.

Eva, Manon en ik werkten met zijn drieën in het document. We zetten alles op alles om de deadline te halen. Avond aan avond skypte ik met Manon en lazen we hardop de alinea’s voor die nog niet door onszelf goedgekeurd waren. Hoe later het werd, hoe creatiever de zinnen. De week voor 23 mei heb ik mezelf bijna over de kop gewerkt – niet echt volgens de levensstijl die ik promoot – maar het was ergens goed voor.

Juni 2018 – Even ademhalen en weer door

Nu het boek definitief bij de drukker lag, nam ik een paar dagen welverdiende rust. Maar niet te lang, want oja, er moest ook nog een e-pub versie van het boek komen. De boekpresentatie moest voorbereid worden en het werk wat ik de afgelopen twee maanden voor me uit had geschoven kon ik nu niet langer uitstellen. Ook bleef ik via social media delen over mijn proces en stuurde ik om de week e-mails naar mijn ‘fanclub’ en de mensen die hadden gepre-orderd. Zo was al een grote groep mensen betrokken bij het uitkomen van mijn boek.

Een paar dagen eerder dan gepland was daar het langverwachte moment: ik hield mijn boek voor het eerst in handen!

 

Juli 2018 – Boekpresentatie

Een boek uitgeven is een hele bevalling gebleken, maar: ik had mijn eigen deadline gehaald en binnen acht maanden mijn boek af gekregen! Dat vond ik wel een feestje waard. De boekpresentatie was op donderdag 5 juli, bij I Scream Coffee in Leiden, de koffieshop van oude vriend Gerben. Manon zong live ‘Ain’t got no home’ van Nina Simone om de avond te openen en mijn zus en broer hebben allebei hun trots uitgesproken. Met een heuse signeersessie heb ik de avond trots en voldaan afgesloten.

 

Zomer 2018 – Thuis zonder huis wordt gelezen

Nu Thuis zonder huis de wereld in is gebracht, kan ik genieten van de reacties. Lees hier de interviews en luister de podcasts die sindsdien zijn gemaakt. Per mail, whatsapp en op Bol.com ontving ik al veel recensies en complimenten. Iedereen leest het boek op zijn eigen manier, Jan schreef bijvoorbeeld: 

Thuiskomen in jezelf… ik dacht dat ik voornamelijk zou lezen over het avontuur dat leidde tot een nieuwe manier van ‘licht’ leven. Maar ik werd overdonderd door zeer goed in te voelen pure emoties en ontwikkeling, langs Iris’ persoonlijke dalen, momenten van inzicht en dappere stappen naar verandering.

Wat misschien wel het meest indrukwekkende is is de diepgang van het boek. Gecombineerd met de prachtig aansluitende quotes uit de Tao Te Ching, houdt ze een spiegel op aan de lezers die eenieder op een andere manier zal voelen…

Conclusie: zelf een boek uitgeven

Na het maakproces van Thuis zonder huis heb ik geleerd dat je verhaal opschrijven iets heel anders is dan een boek schrijven. Waar ik me het meeste in heb vergist is de tijd die het kostte om te komen van een uit mijn hart geschreven tekst, tot een leesbaar verhaal. Het is een vak apart om een lezer mee te nemen in een logische vertelstructuur. Er is een dunne lijn tussen de lezer genoeg prikkelen om verder te lezen en ook weer niet teveel bij de hand nemen.

Om het verhaal tot een boek te maken is het nodig dat je jezelf strakke kaders stelt, elke zin tot vervelens toe checkt en regelmatig pareltjes van teksten schrapt. Dit klinkt misschien niet als een aanmoediging om ook een boek te schrijven, maar de echte conclusie is dat ik ontzettend genoten heb van het hele maakproces. Alle informatie over selfpubbing is op internet te vinden, het kost alleen wat tijd. Als je bereid bent die tijd te investeren, kan ik het zeker aanraden!

Als laatste nog een belangrijke tip

Jan eindigde zijn review met de volgende woorden: ‘Lees dit boek, maak aantekeningen en geef het dan door. Want voor iedereen in je omgeving is hier veel waarde uit te halen en dan vooral het inzicht dat grote verandering met kleine acties te bereiken is.’ En dat is precies hoe ik Thuis zonder huis heb geschreven en uitgegeven. Acht maanden lang elke dag een kleine actie, en ineens was daar mijn boek. Wil je ook jouw verhaal schrijven en als boek uitgeven? Zet elke dag een stap en je grootste dromen worden werkelijkheid.

Benieuwd naar het resultaat?

Ga naar www.thuiszonderhuis.nl en klik op Bestel nu. Het e-book kun je direct lezen, het gedrukte boek heb je binnen 24-48 uur in huis. Veel leesplezier!